Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Bazaar .... έτσι για το καλό!

Ήρθαν και πάλι τα Χριστούγεννα !
Η αγαπημένη γιορτή των παιδιών ... ίσως και κάποιον μεγάλων!

Ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων στο σχολείο της Φέλιας αποφάσισε να διοργανώσει ένα διήμερο bazaar με πραγματάκια φτιαγμένα από όσους γονείς ήθελαν!

( μέλη του Συλλόγου Γονέων ?& Κηδεμόνων) 




Αν και ο χρόνος μας ιδιαίτερα περιορισμένος 
έπρεπε να συμβάλλουμε και εμείς στο βήμα αυτό!
Εξάλλου ότι γίνεται, γίνεται πάντα με αγάπη και για καλό σκοπό!

Παρέα λοιπόν με το δικό μου "ξωτικούλι" φτιάξαμε ..... 

Χριστουγεννιάτικα Ξύλινα Πινακάκια με ακρυλικά χρώματα και τρισδιάστατα στοιχεία : 





Γούρια ξύλινα .... 








αλλά και υφασμάτινα .... 







τέλος κάποια ιδιάιτερα δεντράκια που εγω προσωπικά τα λατρεψα 





Εύχομαι η κίνηση αυτή από το σύλλογό μας να επαναληφθεί ...
Είναι ωραίο να προσφέρεις αλλά και να μαθαίνεις στα παιδιά σου τη προσφορά!

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Ματθίλντη για εμένα .... Ζιζέλ για εκείνη!

Η ιδέα δεν ήταν δική μου .... 
δυστυχώς η  δύσκολη καθημερινότητα μου έχει στερήσει την χαρά της δημιουργίας!
Εκείνης της δημιουργίας που ερχόταν βλέποντας μια πέτρα στο δρόμο ... ή ένα πεσμένο κίτρινο φύλλο!  Αντικείμενα από το πουθενά που μετουσιώνονταν σε κάτι άλλο!

Η δημιουργία έγινε ... κατά παραγγελία πλέον!
Πρέπει να κάνω αυτό! 
Σκέφτομαι και το κάνω!

Η "εντολή" ήρθε από το σχολείο αυτή τη φορά!
Την Τετάρτη το μεσημέρι : 

- Μαμά, θυμάσαι που η γιαγιά Φωφώ σου έφτιαχνε κούκλες όταν ήσουν παιδί; 

- Της αγοράζαμε και τότε Φέλια ... αλλά όταν ήταν ο παππούς και η γιαγιά παιδιά τα παιχνίδια τα έφτιαχναν οι μαμάδες. Από υφάσματα παλιά .... από ξύλα .... ότι έβρισκαν και ότι είχε το κάθε σπίτι. 

- Να έτσι λοιπόν μαμά θα πρέπει να μου φτιάξεις και εσύ μια κούκλα! Μας το είπε η κυρία Ρούλα. 


Σοκ και δέος η μαμά!!!!!!!!

Κούκλα;;;;;;;;
Πως;;;;;
Εγώ με το ράψιμο δεν τα πάω καλά!
Πέρα από κουμπιά και μπαλωματάκια της στιγμής δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο!
Ούτε μηχανή έχω .... αλλά ούτε και τις γνώσει της ραπτικής!
Πως θα κόψω πατρόν;;;;;
Και το πίσω μέρος πως θα γίνει;;;;;;
ωωωωωωωωωωωωωχ σε μπελάδες μας έβαλε η κυρία Ρούλα τώρα!
και η Φέλια ήταν τόσο ενθουσιασμένη με την όλη φάση!!!

Σε συζήτηση με φίλες έπεσαν πολλές ιδέες στο τραπέζι!
Η Αναστασία έλεγε με ξύλο σαν κορμί και να έρθω να το ντύσω σιγά σιγά στήνοντας την κούκλα!
Η Λένη πρότεινε τσόχα!! Και να τα ενώσω με blanket stitch!
Οοοοοχι τσόχα πετάχτηκε η Δώρα .... δεν γυρνάει εύκολα!
Καλέ πάρε μια κάλτσα εκεί και φτιάξε την, πρότεινε η Κωνσταντίνα!
Να κάνω κοντινό κοντινό καρίκωμα με συμβούλεψε η Λίλιαν! Και την τρύπα με κρυφοβελονιά! 

Πόσο ηλίθιος μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εγώ θα σας πω!!!!!!
Ένιωθα απίστευτα ηλίθια!!!!! 
Δεν καταλάβαινα λέξη!!!!! 

Άνοιξα το ίντερνετ!
Κοιτούσα .... κοιτούσα ..... αμέτρητες κούκλες!!! Αμέτρητες τεχνικές!!!!!!

- Να μαμά, σαν αυτήν θέλω! Αχ κοίτα και αυτή τι όμορφη που είναι! Οχι, όχι .... αυτη θέλω!

Όλες τις ήθελε!
Και όλες ήταν πανέμορφες!
Και όλες ήταν τέλειες!
Και δύσκολες .... και εγώ χρόνο δεν είχα!

Σάββατο βράδυ , μετά από παιδικό πάρτι και αφού το ρολόι δείχνει ήδη 9:45 αποφασίζω να ξεκινήσω!!!!!!!!

Στο τραπέζι των συζητήσεων που σας είπα παραπάνω είχε δοθεί σαν ιδέα από την Λίλιαν ένα βιντεάκι για κατασκευή κούκλας από ύφασμα ελαστικό που παρέπεμπε στο καλσόν!!!

Βούτηξα λοιπόν κι εγώ ένα καλσόν στο χρώμα του ποδιού και ξεκίνησα ακολουθώντας όσο μπορούσα τις οδηγίες του βίντεο .......... 



Αμ δε ........ εκεί που έφτιαχνα τα μάτια κόπηκε η κλωστή!!!!
Και το ρολόι δείχνει 11:10!!!!!!

Απογοήτευση ...........

Βουτάω μια παλιά μαξιλαροθήκη σε χρώμα μπεζ!
Σχεδιάζω συνεχόμενα κεφάλι-λαιμο-κορμί-χερια-πόδια όπως μου είχε πει η Δώρα,  εις διπλούν!
Κόβω αφηνοντας περιθώρια, ενώνω τα κομμάτια ράβοντας και πάω να το γυρίζω ανάποδα ( το μέσα εξω δηλ) να μην φαινεται η κλωστή!



Αμ δε ......... δεν γυρνάει με ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!
Και το ρολόι δείχνει 12:05!!!!!!

Απογοήτευση ...........

Κοιτάω την μαξιλαροθήκη! 
Έχει μείνει αρκετό κομμάτι!
Αποφασίζω να σχεδιάσω και πάλι αλλά αυτή τη φορά ξεχωριστά! 
Μετρώντας με το μάτι να μη βγει σαν γίγαντας .... αλλά ούτε και νανάκι!
Ένας κύκλος για κεφάλι ......... ένα σχήμα σαν Δ για σώμα ..... χέρια και πόδια ξεχωριστά!
Κόβω .... ενώνω .... γυρνάω ( και αυτή τη φορά παιδεύτηκα σε πόδια και χέρια αλλά τα κατάφερα με ένα τσιμπιδάκι φρυδιων) .... γεμίζω με βαμβάκι ..... ενώνω τα μέλη  και ...... 

στις 1:30 τα ξημερώματα έχω πλέον κάτι σαν κούκλα!!!!!!!!!!!!!!!!




Η χαρά μου απερίγραπτη!!!!!!!!!
Το ίδιο και η χαρά της Φέλιας όταν την είδε το πρωί!!!!
Την ντύσαμε πια παρέα .... 
με ένα κομμάτι τζιν ύφασμα από ένα παλιό παντελόνι του μπαμπά μας που το κάναμε φόρεμα ..... για μαλλιά βάλαμε με υπομονή το καλσόν το δικό μου που είχαμε ήδη χαλάσει στην πρώτη απόπειρα για την κατασκευή της .... ζωγραφίσαμε παπούτσια και πρόσωπο ..... σκουλαρίκια απαραίτητα ... τσαχπινιά στα παπούτσια επίσης!!!!!!



























Ήδη από το βράδυ του Σαββάτου για εμένα ήταν η Ματθίλντη!
 Της μιλούσα ... την παρακαλούσα να με βοηθήσει ...... την στόλιζα κατά πως ήθελε η ίδια ..... ήταν σαν να μου μιλούσε! 
Την αγάπησα πολύ την κούκλα αυτή....... 

Όταν ετοιμάστηκε πια ..... βαφτίστηκε Ζιζέλ δίπλα στο αναμμένο τζάκι!
Χαμογέλασα .... σσσσσσσσσσσσσ  για εμένα θα είναι πάντα η Ματθίλντη! 


ΥΓ 1 . Το τσαντάκι κουκουβάγια είναι ευγενική χορηγία της αγαπημένης μας Κωνσταντίνας !!!!!!!

ΥΓ 2 . Η Ζιζέλ με τις .... συμμαθήτριές της!!!!