Από μικρή ήθελα να μπορούσα να έχω ένα χωριό στο βουνό και ένα στη θάλασσα!
Αυτό δυστυχως δεν γινόταν μιας και οι δύο γονείς μου είχαν σπίτια σε παραθαλάσσια μέρη!
Το παιδί μου όμως είναι τυχερό σε αυτό μιας και ο μπαμπάς μας κατάγεται απο ορεινό χωριό!
Ετσι οι καλοκαιρινές της διακοπές συνδιαζουν τη θαλασσα και το βουνο!
Αθαμάνιο Άρτας λοιπόν!
Κτισμένο αμφιθεατρικά στις παρυφές των Τζουμέρκων
(Αθαμανικά Όρη).
Η κορυφή που βρίσκεται πάνω από το χωριό έχει υψόμετρο
2.393 μέτρα.
Υψομετρικά το κέντρο του χωριού βρίσκεται στα 756 μέτρα,
λόγω όμως της μορφολογίας του εδάφους είναι κτισμένο από υψόμετρο 620μ
έως 1042μ.
Απέχει 64 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νομού, Άρτα, διαδρομή περίπου 50 λεπτών.
Εκεί το μάτι χανεται .... το μυαλό ταξιδευει .... το κορμί ξεκουράζεται!
Η φύση καθε πρωί ξυπνάει διαφορετική ......
και όταν ο ήλιο φέυγει ....
το φεγγάρι φαντάζει τεράστιο .....
εκεί ο χρόνος σταματά ....
και τα χρόνια που πέρασαν φαίνονται περίεργα στα μάτια τα δικά μας ....
πως ένα παιδί μεγάλωσε εκει ..... χωρίς ριλάξ? χωρίς κουδουνίστρα ?
και τα ροζασμιένα χέρια των παππούδων στην πλατεία μαρτυρούν το μόχθο που εμεις δεν θα γνωρίσουμε ........
το νερό ρέει καθαρό ....... έτοιμο να μας ξεδιψάσει σε κάθε στάση μας ......
ο θεός σαν να έρχεται πιο κοντά μας ........
και όταν η νύχτα πέφτει και η καλή παρέα συναντιέται μετά απο έναν ολόκληρο χειμώνα ... τα χέρια παίρνουν την μυρωδιά της τσίκνας ..... τα γέλια αντηχούν σε όλο το χωριό .... τα πράγματα που κάναμε μικροί έρχονται πάλι στο προσκήνιο και μας γεμίζουν γέλια .... νοσταλγία .....
Καλό χειμώνα λοιπόν ..... καλή αντάμωση!!!!!!!
ΥΓ. Ευχαριστώ πολύ το Κατερινάκι μου .... (ξέρει αυτή ποια εννοώ!!!)
