Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

25 Μαρτίου 2013

     Η Ελληνική Επανάσταση ή Επανάσταση του 1821 ήταν η ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με σκοπό την απελευθέρωση του έθνους από τον οθωμανικό ζυγό και τη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού κράτους.

Οι απαρχές του ελληνικού εθνικού κινήματος βρίσκονται στην ώριμη φάση του νεοελληνικού Διαφωτισμού, περί το 1800. 
Η επανάσταση οργανώθηκε από μία συνωμοτική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1814, τη Φιλική Εταιρεία.
Την άνοιξη του 1821 οι Φιλικοί δημιούργησαν πολλές επαναστατικές εστίες από την Μολδοβλαχία μέχρι την Κρήτη. 
Οι περισσότερες από αυτές έσβησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, όμως οι επαναστάτες κατάφεραν να υπερισχύσουν στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και σε πολλά νησιά του Αιγαίου και να κατανικήσουν τις στρατιές που έστειλε εναντίον τους ο Σουλτάνος τα δύο επόμενα χρόνια.
 Οι Έλληνες οργανώθηκαν πολιτικά και συνέστησαν προσωρινή κεντρική διοίκηση, η οποία επέβαλε την εξουσία της στους επαναστατημένους μετά από δύο εμφυλίους πολέμους
Οι οθωμανικές δυνάμεις με τη συνδρομή του Ιμπραημ πασά κατάφεραν να περιορίσουν σημαντικά την επανάσταση, αλλά η πτώση του Μεσολογγίου το 1826 σε συνδυασμό με την ήττα του Ιμπραήμ στη Μάνη και το κίνημα του Φιλελληνισμού, συνέβαλαν στη μεταβολή της διπλωματικής στάσης των ευρωπαϊκών μεγάλων δυνάμεων, που είχαν αντιμετωπίσει με δυσαρέσκεια το ξέσπασμα της επανάστασης. 
Η διπλωματική ανάμιξη της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας και η ένοπλη παρέμβασή τους με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου και το ρωσοτουρκικό πόλεμο συνέβαλαν στην επιτυχή έκβαση του αγώνα των Ελλήνων, αναγκάζοντας την Πύλη να αποδεχθεί την ήττα της. 
Μετά από μια σειρά διεθνών συνθηκών από το 1827 και εξής, η ελληνική ανεξαρτησία αναγνωρίστηκε το 1830 και τα σύνορα του νέου κράτους οριστικοποιήθηκαν το 1832.
Το σύνθημα της επανάστασης, "Ελευθερία ή Θάνατος", έγινε το εθνικό σύνθημα της Ελλάδας και από το 1838 η 25η Μαρτίου, επέτειος εορτασμού της έναρξής της επανάστασης, καθιερώθηκε ως ημέρα εθνικής εορτής.













Χρόνια πολλά!

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Μαμά ετών .... 5 !

« Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω-

αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη , για τα μάτια

όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,

ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,

οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,

ταις λέξεις και ταις φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν

εις όποιο θέμα κι’αν περνώ, όποιαν ιδέα κι αν λέγω.»



Καθε βράδυ παρακαλώ την Παναγία μας να σε έχει καλά!
Και κάθε πρωί που ξυπνάς και μου χαμογελάς εγω απλά χάνομαι στα μάτια σου!


Σε αγαπώ! 
και θα είμαι εκει ..... ΠΑΝΤΑ .... όσο χρονών και αν είσαι ... όσο χρονών και αν είμαι!!!!

Σε ευχαριστώ που εδώ και 5 ολόκληρα χρόνια μου έχεις χαρίσει τα πιο όμορφα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος!

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Στην παραλία με τον Ηλιά .....

Οι ψηλές ...... έτσι μας φώναζαν με την Γεωργία!
και εμείς τσαντιζόμασταν που δεν μπορούσαμε να βρούμε μια μπλούζα της προκοπής με μανίκια μακριά .... όλα ήταν σαν βαφτιστικά μας!
χαχαχαχαχαχα ..... 

Γέλια - κλάματα - απογοητεύσεις - έρωτες - χωρισμούς .... εκείνη η πλατεία στο Μαρούσι έχει ακούσει πολλά από εμάς ...... 

και ήρθε ή ώρα που διαλέγουμε το νυφικό μου .... και μετά η ώρα που μου αλλάζει τα στέφανα ..... και εκείνες οι ατελείωτες  ώρες που περιμένει απέξω να γεννήσω .... και μετά που κρατώντας στην αγκαλιά της την Φέλια ξέρω πως έχω διαλέξει τον καλύτερο άνθρωπο για νονά ..... 

και έρχεται η ώρα να διαλέξουμε το δικό της νυφικό .... και βλέποντας το κοριτσάκι μου ντυμένο στα λευκά δίπλα της στην εκκλησία καταλαβαίνω πως τα χρόνια πέρασαν .... αλλά αυτό που έχουμε είναι τόσο δυνατό ...... 

Την πρωτοχρονιά του 2011 τους κάνουμε ποδαρικό ...... βασικά όχι ακριβώς εμείς ..... ένα μικρό κουτάκι που πετάξαμε στο πάτωμα .... ένα κουτάκι με 2 πιπιλίτσες ..... 

Την Καθαρά Δευτέρα της ίδιας χρονιάς με παίρνει τηλέφωνο και μου απαγορεύει την είσοδο στο σπίτι της ..... είναι έγκυος!
Και εγώ πετάω από την χαρά μου ... δεν ξέρω ..... πως γίνεται να λατρεύω ήδη ένα σποράκι ?

Το σποράκι μεγαλώνει ... και μεγαλώνει ..... και μεγαλώνει ... και μεγαλώνει ....
Και ξημερώματα 04/10/2011 μένω ξάγρυπνη ...... μακριά της πολλά χλμ .... όμως τόσο κοντά της .... να πονάω μαζί της ... να αγωνιώ παρέα της .... και όταν ο Δημήτρης με πήρε και μου είπε γεννήσαμε .... ήταν σαν να κρατούσα στα χέρια μου κι εγώ το μπεμπάκο .....  

ο φούσκας μας ..... 



ακόμα και η Φέλια "λιγουρευόταν" να τον φάει, να τον τσιμπήσει, να τον ζουλήξει .. 

και ο φούσκας μεγάλωσε ..... και δεν μπορούσε να συστήνεται στα κορίτσια ως φούσκας .... επρεπε να αποκτήσει το ονοματάκι του και αυτός ..... 

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΊΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΊΑ 

λοιπόν στις 02/09/2012 

τα προσκλητήρια μας με αληθινά κοχύλια και αστερίες βαμμένους ..... 
(κάθε άνοιξη μαζεύουμε με την μικρή στην παραλία στο Καβούρι)








οι μπομπονιέρες μας ζωγραφισμένες όλες στο χέρι 










το βιβλίο ευχών με ζωγραφισμένο εξώφυλλο στο χέρι και αυτό 








'Ολα ήταν υπέροχα ...... και ο Ηλίας μας το πιο ήσυχο μωράκι ..... 



Να είσαι γερός Παναγιά μου ....στο κορμάκι και στην ψυχή!
Και όλα όσα βάλεις μέσα στο μυαλουδάκι σου να τα κάνεις πραγματικότητα!
Μη ξεχάσεις ποτέ πως εκτός από την μαμά και τον μπαμπά που σε λατρεύουν .... υπάρχουν ακόμα 2 άνθρωποι στη ζωή σου που θα είναι πάντα δίπλα σου!
Σε αγαπάω μπουρμπουλήθρα μου!!!!



Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Η ώρα της επιστροφής ......

Πέρασε ένας χρόνος έτσι;
Η τελευταία μου ανάρτηση ήταν .... πέρσι!

Πολλά τα γεγονότα από τότε ...... άλλα καλά .... άλλα άσχημα!
Τι σημασία έχει .... όλα για τους ανθρώπους δεν είναι;

Ομολογώ ότι μου λείψατε!
Προσπαθούσα να σας παρακολουθώ όσο μπορούσα αλλά .... 
ΕΎΧΟΜΑΙ πραγματικά να είστε όλοι καλά!

Από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα έχω καταπιαστεί με πολλά .... θα σας τα δείξω μην μου ανησυχείτε! 

Σήμερα όμως - όπως αποκαλύπτει και ο τίτλος της ανάρτησης μου - θα σας δείξω ένα ρολόι τοίχου που έφτιαξα για την κουζίνα μας!

Θέλαμε ένα ρολόι που να μας αρέσει φυσικά αλλά ταυτόχρονα να είναι μεγάλο και ευανάγνωστο, μιας που η μικρή μας είναι στην φάση εκμάθησης της ώρας!
Και επειδή δεν μπορέσαμε να βρούμε κάτι που να μας ικανοποιεί, αποφασίσαμε με τον άντρα μου να συνεργαστούμε και να φτιάξουμε κάτι εμείς!

Λοιπόν .... για πείτε!

το αρχικό σχήμα του ρολογιού κόπηκε από ένα κομμάτι ξύλου και τα νούμερα και οι υποδιαιρέσεις σκαλίστηκαν μία μια και βάφτηκαν με ακρυλικό


η εσοχή στην μέση έγινε  με κρακελέ και ντεκουπαζ 



και επειδή μου φαινόταν πολύ άτονο πάνω στον τοίχο .... αποφάσισα να βάψω λίγο και αυτόν 











καλή συνέχεια σε ότι κι αν φτιάχνετε ... θα τα πούμε σύντομα και πάλι!