Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Καφενείο " Η καλή καρδιά" !

Ο παππούς Οδυσσέας ήταν η προσωποποίηση του "Ελληνα παππου".
Ασπρα μαλλιά, άσπρο μουστάκι, γαλάζια μάτια ...... 
χέρια γεμάτα ρόζους, κορμί δουλεμένο!

Ημουν πάντα το "μικρό του" .... θα είναι για πάντα ο "παππουκος μου" 
Δεν ξέρω αν τον θυμάμαι .... δεν μπορώ να πω με σιγουριά!

Πιστευω πως όλα αυτά που ερχονται στο μυαλό μου για εκείνον είναι μεταφερόμενες εμπειρίες απο τους γονείς μου και την αδερφή μου ..... ίσως και καποιες κρυμένες αναμνησεις απο παλιες φωτογραφίες που υπάρχουν!

Το σημαντικότερο αντικείμενο που έχω απο εκείνον είναι μια μικρή μετροταινία των 5μ!
Από μικρή λέει η γιαγια μου του την ζητούσα αλλά δεν μου την έδινε για να μην κοψω τα χερακια μου!
Οταν βγήκαν τα αποτελεσματα των πανελληνίων εξετάσεων και η γιαγιά μου έμαθε πως η εγγόνα της θα σπουδάσει μηχανικός, την τύλιξε και μου την έδωσε!
Εκείνος δεν ήταν εκεί ........... 

Ημουν 8 χρονών όταν έφυγε!
Θυμωσα μαζί του!
Νομιζα πως δεν μας αγαπούσε και για αυτό μας άφησε!
Τωρα ποιος θα μας περίμενε τα καλοκαίρια στην αυλή να τρεξουμε στην αγκαλιά του ....
Ποιος θα μας έπαιρνε καραμέλες και σοκολατα ΙΟΝ με το μπλε χαρτακι ......
Ποιος θα μας πηγαινε για μπανιο ...... 

Τα καλοκαίρια δεν ηταν τα ίδια χωρίς αυτον!
Ακόμα και η γιαγια είχε αλλάξει ..... δεν είχε κεφι, δεν χαμογελούσε!
Το καφενείο που είχε έκλεισε ..... η αυλή στο σπίτι ερήμωσε ....... 

Τα χρόνια πέρασαν ..... 
Εγω σπούδασα , παντρευτηκα , έγινα μαμά ...... 
Τα καλοκαίρια στο χωριό το σπίτι γεμίζει απο τα γέλια της Φέλιας!
Και η επίσκεψη στο κελάρι έχει πάντα ενδιαφέρον .....

Εκεί εχει μαζεψει η μαμά μου τα πάντα του παππου και της γιαγιάς ..... τραπουλες και ταβλι απο το καφενειο, παλιά μπρίκια της χόβολης, τα γυαλιά του, το καπέλο του, μια ζυγαριά με βαρίδια που μας ζύγιζε τα καλοκαίρια ....... το κομπολόι του, τα βαρελια που εφτιαχνε κρασί, τα δοχεια που αποθηκευε το λαδι ..... την παλια ανεμη της γιαγιας .... το σίδερο με το καρβουνο, σίτες για το αλευρι ..... ενα σωρό πράγματα που σε εμας φερνουν αναμνησεις και στην μικρή προκαλουν ενδιαφερον!

Από εκει λοιπόν μου έδωσε και η μαμά μου ενα τραπεζι μεταλλικό!
Του παππού απο το καφενειο!
Μπλε ....... και απο μεσα καφε ..... και παραμέσα ασπρο!
Τριβοντας, τριβοντας, τρίβοντας ο αντρας μου βρήκε οτι είχε περαστεί 8 χερια μπογιά !!!!!!!!!!!!!!

Αφού το έτριψε το έβαψε με πιστόλι καφε και μου το παρέδωσε!














Δεν ξέρω αν θα του άρεσε το αποτέλεσμα ...... και δεν θα το μάθω ποτέ ...... 




και κάτι απλό με κοχύλια και αστερία φτιαγμενα απο γύψο για να βαλει η μαμα μου μαζί με τα κερία της πανω στο τραπεζάκι ...... 

ΥΓ. Ο παππούς μας αφησε στις 5 Μαρτίου του 1987. Στις 9 Ιουλίου του 2005 αποχαιρετήσαμε και την γιαγιάκα μας! Εκείνη την ημέρα, μαζί με την γιαγιά του στείλαμε με την αδερφή μου ενα πακετο καρελια που πανω ειχαν το καραβακι! 
Ξερω ....... αλλά θελω να πιστευω οτι τα πηρε!

3 σχόλια:

LS είπε...

Απλά καταπληκτικό το άρθρο!!!!! για την εικαστική σου παρέμβαση σεν δικαιούμαι να κάνω σχολιο...

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Ενα θελω να σου Βάσια μου.. με συγκίνησε πολύ η αναφορά σου στον παππού σου και στην γιαγιά σου για ενα παιδί σαν εμένα που δεν γνώρισε καθόλου αυτά τα αγαπημενα πρόσωπα...ειναι πολύτιμες μνήμες.. και πολύ καλά κανεις και τις κρατάς..στην ψυχή σου.. οσο για το τραπεζάκι του να είσαι σίγουρη πως θα είναι χαρούμενος εκει που ειναι (και εγώ αυτό πιστευω) το κάνατε πολύ ομορφο.. με τα κοχύλια επανω θα σας θυμήζει καλοκαιράκι.. οταν πίνεται επανω το καφεδακι σας.. πολλα πολλα φιλακια και να μας φιλήσεις την μικρή Φένια που σίγουρα θα έχει μεγαλώσει...να ειστα παντα καλα΄..

kerinapoiimata είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ κι απο εμένα, πρώτη μου επίσκεψη, και τί συμπτωση, να βλεπω πανω το σχόλιο της αδερφούλας μου, απο της οποιας το μπλοκ και ενα σχόλιο στον πύργο του Σμαραγδένιου, έκανα την κίνηση επειδή με συγκίνησε εκεινο το σχόλιο!Και τώρα που ήρθα εδώ, συγκινήθηκα περισσότερο με την ανάρτησή σου, είναι η μόνη που διάβασα ως τώρα,αλλα θα ...σε γνωρισω σιγουρα!Εμεινα και στα καρέλια και θυμηθηκα τον δικο μας παππού των παιδιών μου!πολλά φιλια!θαθελα να γραψω παρα πολλα αλλα ας είμαι ..διακριτική!δεν με ξερεις!πολλα φιλια!με συγκινησες!