Ζω με ένα νήπιο ....

Κρίση ..... δανεια .... εξοδα ..... δόσεις ...... επιταγες .... μειώσεις ...
Λεξεις και εννοιες που κατακλίζουν το νου μας νυχθημερόν!
Ομως άγνωστες για κάποιους ...... ασημαντες ....... ακατανόητες!

Αυτοί οι κάποιοι είναι ίσως ότι πολυτιμότερο έχει ο καθένας απο εμας στη ζωή του!
Πιο πολυτιμο και απο την ιδια την ζωή μας!

Το δικό μου "πολυτιμο κομμάτι της ψυχής μου" νομίζει οτι μπορεί να καταφέρει τα πάντα ..... να πετάξει σαν την πεταλούδα .... να γίνει στην ηλικια των 3 ετων μαμα ..... να φτιάξει μόνη της το κεηκ .... να πιάσει τον ουρανό στα χέρια της και να κρατήσει όλα τα αστερια !

Ζωγραφιζει ενα κοριτσακι .... και δίπλα βαζει απο την μια τον μπαμπα και απο την αλλη την μαμα ... κατι την χαλάει και σβηνει την μαμα ..... φτιαχνει ενα μπαλονι στο χερι του μπαμπα .... βαζει και ενα συννεφο.....αναθεωρεί σβηνοντας το συννεφο και βαζοντας εναν κατακιτρινο τεραστιο ηλιο ...... στο λεπτό πανω τα εχει σβησει και φτιαχνει καπου στο κενό ενα σκυλακι ...... και μετα ενα λουλουδι .... και μια γατα .... και κατι κιτρινο που αμα την ρωτησεις σου λέει : " παπακι ειναι βρε μαμα ...χαζη εισαι ?"

Και στο τελος δεν μένει τιποτα να κρατησεις!
Ολα σβηστηκαν ...... όπως που τα δημιουργησε ....... έτσι και  τα κατεστρεψε!

Και πιάνει τις πλαστελίνες ..... και το φιδι μετατρεπεται αυτόματα σε σαλιγκαρι .... το σαλιγκαρι σε πεταλουδα .... η πεταλουδα σε τουρτα .... η τουρτα σε μπαλα ....... και μετα παλι το τίποτα!

Και μένεις να κοιτας ..... και να ψαχνεις την πεταλουδα, το φιδι, το σαλιγκαρι ......

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα ... μόνο ενα συνονθύλευμα απο χρωματα!

Χρώματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας .... και της δίνουν ένα άλλο νόημα!

Χρώματα που μας αγγιζουν και μας κάνουν να βλέπουμε ,για καποια λεπτά ίσως ,τον κόσμο με άλλα μάτια!
Χρώματα που δεν θέλω ποτέ να βγάλω απο την ζωή μου .... όσο μαυρα και αν τα βλέπω τις τελευταίες μέρες τα πράγματα!